Konflikt panewkowo-udowy, FAI.

Konflikt panewkowo-udowy, FAI.

Ból w stawie biodrowym połączony z ograniczeniem zakresu ruchu może świadczyć o konflikcie panewkowo- udowym wynikający z pojawienia się narośli kostnych.

Staw biodrowy zbudowany jest z panewki, oraz osadzonej w niej głowy kości udowej. Całość stabilizowana jest torebką stawową, więzadłami i mięśniami. Gdy na przejściu głowy kości udowej w szyjkę powstaje narośl kostna mamy do czynienia z konfliktem typu CAM. Ta narośl może ograniczać ruchy głowy w panewce, a także poprzez nieprawidłowy nacisk i tarcie może niszczyć powierzchnię stawową i obrąbek. Jeśli natomiast kostna deformacja wyrasta z panewki mamy do czynienia z konfliktem typu PINCER. Narośl na tej kości także ogranicza ruchy i może niszczyć powierzchnię stawową. Część przypadków może mieć także charakter mieszany – czyli oba z wyżej wymienionych.

Konflikt panewkowo-udowy – objawy.

Typowym objawem konfliktu jest ból określany przez pacjenta jako pochodzący z biodra i/ lub z pachwiny. Taki ból często pojawia się po długim siedzeniu, jak i w trakcie chodzenia.  Kolejnym elementem jest ograniczenie ruchomości stawu biodrowego – szczególnie rotacji wewnętrznej.

Konflikt panewkowo-udowy – diagnostyka.

Diagnostyka rozpoczyna się oczywiście od dokładnego wywiadu w którym dowiadujemy się jak wyglądają objawy, od kiedy występują, ale także pytamy o wcześniejsze urazy, operacje, czy wypadki. Następnie przeprowadzane jest badanie fizykalne. Podstawowe testy diagnostyczne to:

  • test FABER
  • test FADDIR,
  • test tylnego konfliktu.

Kolejnym bardzo ważnym etapem diagnostyki jest badanie obrazowe RTG, lub też rezonans magnetyczny.

Konflikt panewkowo-udowy – leczenie.

Leczenie uzależnione jest od typu patologii, a także od uszkodzeń dodatkowych jak na przykład stan obrąbka. Wyróżnia się leczenie:

  • zachowawcze – polegające głównie na modyfikacji stylu życia i przyjmowaniu leków przeciwbólowych,
  • chirurgiczne- polegające na operacyjnym usunięciu patologii,
  • artroskopowe –

Udostępnij:

Więcej artykułów

Discektomia odcinka lędźwiowego

Czym jest discektomia ? Discektomia lędźwiowa to procedura chirurgiczna, która polega na usunięciu części krążka

fizjoterapeuta-sanok

Uszkodzenie ścięgien mięśni strzałkowych

Uszkodzenie ścięgien mięśni strzałkowych: Przyczyny, Objawy i Leczenie

Wiele aspektów naszej codziennej aktywności zależy od zdrowia i sprawności naszych nóg. Prześledźmy razem, czym są uszkodzenia ścięgien mięśni strzałkowych, jakie są ich przyczyny, jakie objawy mogą się pojawić oraz jakie metody leczenia mogą przynieść ulgę.

Anatomia i Funkcja Ścięgien Strzałkowych

Ścięgna mięśni strzałkowych pełnią istotną rolę w stabilizacji stawu skokowego oraz przy ruchach stopy. Początkowo, przebiegając wzdłuż tylnej powierzchni kostki bocznej, tworzą swego rodzaju oparcie. Gdy zbliżają się do pięty, ich bieg zmienia się, a ścięgno mięśnia strzałkowego krótkiego przyczepia się do guzowatości V kości śródstopia. Natomiast ścięgno mięśnia strzałkowego długiego przechodzi pod stopą i przyczepia się w okolicy podeszwowej I kości śródstopia.

Paluch sztywny

Paluch sztywny, nazywany także hallux rigidus lub hallux limitus, to schorzenie, które dotyczy stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Objawia się ograniczeniem ruchu zgięcia grzbietowego stawu, bólami, obrzękiem oraz stanem zapalnym w okolicach stawu. W późniejszych fazach choroby może pojawić się deformacja stawu spowodowana obecnością wyrośli kostnych (osteofitów) w obszarze stawu. Paluch sztywny zazwyczaj rozwija się po 50. roku życia, częściej u mężczyzn. Może również towarzyszyć paluchowi koślawemu.

Przepuklina kręgosłupa

Przepuklina kręgosłupa, znana również jako przepuklina dysku lub przepuklina jądra miażdżystego, to schorzenie, które może powodować bolesne objawy i znacząco wpłynąć na codzienne funkcjonowanie. Chociaż może wydawać się skomplikowane, można zrozumieć to schorzenie, jego przyczyny, objawy oraz dostępne metody leczenia.

Chcesz omówić problem lub umówić szybką wizytę ?

Uważam, że w pracy z ludźmi niezwykle ważne jest podejście do pacjenta. Masz dwie opcje kontaktu ze mną: Pierwsza to kontakt telefoniczny (staram się zawsze odbierać, jeżeli nie mogę oddzwaniam tak szybko, jak tylko to możliwe). Druga to skorzystanie z formularza i umówienie się ze mną na pierwszą wizytę. Decyzja należy do Ciebie.