Kaletka podbarkowa to niewielka struktura przypominająca poduszeczkę wypełnioną płynem. Znajduje się ona na granicy mięśnia nadgrzebieniowego z wyrostkiem barkowym oraz mięśniem naramiennym. Jej zadaniem jest amortyzacja i poprawa ślizgu pomiędzy strukturami podczas ruchu. Bardzo często przypadłość ta występuje wraz z innymi patologiami barku, to jest:
- Uraz stożka rotatorów,
- Patologie głowy długiej ścięgna bicepsa,
- Ciasnoty podbarkowej.
Przyczyny
Jeżeli ruch prowadzony w stawie ramiennym jest prawidłowy, a siły działające na ten staw i jego struktury rozkładane są równomiernie wszystkie elementy ślizgają się prawidłowo. Jeżeli z jakiego powodu dojdzie do zaburzenia ruchu to powtarzalne, nieprawidłowe wzorce mogą powodować drażnienie kaletki przez struktury sąsiadujące- często przez ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego. Najczęstsze przyczyny to między innymi:
- Dyskineza łopatki– nieprawidłowe ustawienie łopatki może zmniejszać przestrzeń między wyrostkiem barkowym kaletką i głową kości ramiennej. Taka zmniejszona przestrzeń jest miejsce ciasnoty i może powodować drażnienie kaletki.
- Uniesienie głowy kości ramiennej w kierunku wyrostka barkowego co również zmniejsza przestrzeń podbarkową. Może być to spowodowane nadmiernym napięciem mięśnia nadgrzebieniowego, i/ lub dwugłowego ramienia.
- Zbyt duże, lub zbyt częste mikrourazy wywołane treningiem sportowym – na przykład w sportach rzucanych.
- Nieprawidłowa sylwetka ciała spowodowana pro trakcją barku i rotacją wewnętrzną kości ramiennej.
Objawy.
Zazwyczaj ból pojawia się powoli i stopniowo narasta. Z biegiem czasu i powtarzaniem szkodliwych ruchów kaletka jest drażniona, wypełnia się płynem, zwiększa swoją objętość napierając na struktury podoczne które wysyłają sygnał bólowy. Powiększona kaletka powoduje, że podczas ruchu odwodzenia lub zgięcia ramienia nie mieści się ona pod wyrostkiem barkowym, dlatego też bardzo często jest to najbardziej bolesny moment.
Diagnostyka
Usg jest badaniem obrazującym co dzieje się z kaletką. Warto wykonać zdjęcie RTG w celu wykluczenia innych patologii.
Leczenie zachowawcze
Pierwszym krokiem do leczenia jest oczywiście prawidłowa diagnoza. Należy określić z jakiego powodu kaletka może być „drażniona”. W tym celu terapeuta dokonuje oceny:
Ustawienia elementów kostnych względem siebie– czy przestrzeń między głową kości ramiennej a wyrostkiem barkowym jest zmniejszona, czy kość ramienna jest uniesiona, czy łopatka i jej panewka jest obniżona, czy ramie jest w nadmiernej rotacji wewnętrznej, czy łopatka jest odpowiednio ustawiona na klatce piersiowej.
Siła mięśni i ich wspólne relacje- czy mięsień piersiowy mniejszy jest nadmiernie napięty powodując obniżenie panewki ? Czy zbyt silne zginacze (mięsień kruczo ramienny, biceps) pociągają kość ramienną do ku górze ? Czy mięsień nadgrzebieniowy jest nadmiernie napięty drażniąc kaletkę bezpośrednio?
Czy w barku znajdują się inne czynniki które mogą powodować zapalenie kaletki – na przykład zwapnienia w mięśniu nadgrzebieniowym ?
Na tej podstawie terapeuta dobiera odpowiednie metody, najczęściej są to:
- Różne formy masażu – rozluźnianie nadmierne napiętych mięśni.
- Trening (aktywacja) mięśni osłabionych.
- Terapia manualna stawów.
- Taping.
Często konieczny jest odpoczynek w celu zmniejszenia drażnienia kaletki i struktur sąsiadujących.
