Wszystkie te ćwiczenia możesz pobrać i wydrukować klikając w poniższy link:
Masz dwie opcje kontaktu ze mną: Pierwsza to kontakt telefoniczny (staram się zawsze odbierać, jeżeli nie mogę oddzwaniam tak szybko, jak tylko to możliwe). Druga to skorzystanie z formularza i umówienie się ze mną na pierwszą wizytę. Decyzja należy do Ciebie.
Budowa stawu ramiennego.
Staw ramienny utworzony jest z połączenia głowy kości ramiennej oraz panewki łopatki. Trzeba jednak nadmienić, że funkcjonalnie staw ten działa w połączeniu z:
Całość stabilizowana jest przez liczne więzadła utrzymujące stabilność stawu, oraz mięśnie.
Stożek rotatorów.
Mięśnie tworzące stożek rotatorów to:
Poszczególne mięśnie stożka wykonują różne funkcje:
Wszystkie te mięśnie pełnią jeszcze jedną bardzo ważną funkcję, to znaczy dociskają głowę kości ramiennej do panewki w płaszczyźnie poziomej.
Nieprawidłowa mechanika tego regionu, bezpośrednie urazy, złe nawyki mogą doprowadzić do wystąpienia patologii. Najczęściej są to:
– obrzęk ścięgna ( najczęściej nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, podłopatkowy).
-zwłóknienia i stan zapalny ścięgna w przestrzeni podbarkowej, zmniejszenie przestrzeni podbarkowej.
– zerwanie ścięgna.
Długa głowa ścięgna bicepsa przyczepiająca się do guzka podpanewkowego łopatki może być zaangażowana w patologię.
Ból promieniuje do przednio-bocznej części ramienia , w okolicę dołu nadgrzebieniowego, guzowatość naramienną w dół.
Jako, że czynników patologicznych jest kilka ( w tym stan zapalny kaletki) proponuje się globalne określenie: ZESPÓŁ STOŻKA ROTATORÓW.
Do przyczyn powstawania urazu możemy zaliczyć:
Badanie zaczynamy od sprawdzenia zakresów ruchu. W stawie ramiennym sprawdzamy zgięcie/ odwiedzenie oraz rotację zewnętrzną i wewnętrzną. Sprawdzamy, czy podczas wykonywania tych ruchów pojawiają się dolegliwości jak ból. Porównujemy także czy zakres jest pełen, porównując go do zdrowej kończyny.
Kolejnym krokiem jest palpacja, czyli badanie dotykiem. Szczegółowo badamy miejsca przyczepu więzadeł i mięśni a także stawy mostkowo-obojczykowy, obojczykowo-barkowy. Ważnym punktem odniesienia jest wyrostek barkowy, guzek mniejszy (który jest miejscem przyczepu ścięgna).
Ważnym aspektem są także testy siły mięśniowej. Wykonujemy je w pozycji skrócenia mięśnia wykonującego swoją główną funkcję.
Pozostałe testy kliniczne to:
Należy sprawdzić także stan kręgosłupa szyjnego z którego pochodzi unerwienie zaopatrujące kończynę górną.
Badanie uzupełniamy o badanie obrazowe RTG i w razie konieczności Rezonans magnetyczny.
