Więzadło krzyżowe przednie- ACL- (ligamentum cruciatum anterius) jest elementem stawu kolanowego. Więzadła są mocnymi łącznotkankowymi stabilizatorami stawu, odpowiadają więc za to, żeby dany staw nie ruszał się ponad normę. ACL przyczepia się do przedniej część kości piszczelowej i tylnej części kości udowej. Trzeba zaznaczyć, że w okolicy kolana znajduje się dużo więcej więzadeł nić tylko krzyżowe przednie i one także mogą ulec uszkodzeniu.
Jak dochodzi do zerwania więzadła.
Więzadła są stabilizatorami biernymi stawu kolanowego, to oznacza, że są także stabilizatory czynne (aktywne) i są nimi mięśnie ! Mięśnie przebiegające przez kolano (czworogłowy, kulszowo-goleniowe, przywodziciele) również wpływają na stabilność kolana. Jeśli mają odpowiednią siłę, napięcie oraz kontrolę nerwową są bardzo ważne w utrzymaniu stabilizacji stawu. Jeżeli jednak aparat mięśniowy jest osłabiony, więzadła przejmują więcej obciążeń. Nadmierne, sumujące się przeciążenia więzadeł mogą w końcu doprowadzić do zerwania danego więzadła.
Jeżeli chodzi o objawy zerwanego więzadła to są to:
- wyraźny trzask zrywanego więzadła,
- ból,
- obrzęk,
- niestabilność nogi.
Zerwane więzadło ACL- diagnostyka.
Bardzo ważnym etapem po zerwaniu więzadła jest diagnostyka. Podczas wywiadu dowiadujemy się jak doszło do urazu (czy w ogóle był jakiś uraz), jeśli tak jaki był mechanizm – czyli jak doszło do skręcenia kolana. Następnie przeprowadzane jest badanie fizykalne i cała bateria testów sprawdzających stabilność kolana takie jak: test szuflady przedniej, test Lachmana i inne. W następnej kolejności wykonuje się badanie obrazowe: RTG- aby wykluczyć złamania, UGS i rezonans magnetyczny aby sprawdzić pozostałe struktury. Musimy bowiem upewnić się nie tylko czy doszło do zerwania ACL i w jaki sposób, ale także czy nie ma urazów towarzyszących jak np. urazy łąkotek.
Czy zerwane więzadło krzyżowe zawsze trzeba operować ?
Nie, wskazaniem do operacji jest niestabilność i ból. Wszystko zależy także od pacjenta, jego wieku, trybu życia, pracy i oczekiwań. Jeżeli mamy do czynienia z osobą w średnim wieku, która nie uprawia sportu, nie ma pracy fizycznej i nie odczuwa dolegliwości z powodu braku więzadła nie jest konieczne aby wykonać rekonstrukcję. Inaczej ma się sytuacja w przypadku, gdy pacjentem jest osoba młoda, zawodowo uprawiająca sport- wtedy większość lekarzy zaleca rekonstrukcję.
