1. Budowa i funkcja brzucha.
Brzuch zbudowany jest z tak zwanych ścian, jest to granica oddzielająca to co w środku „w brzuchu”, od tego co na zewnątrz. Wyróżnia się 4 ściany brzucha:
- Przednia ściana brzucha
- Dwie boczne ściany brzucha
- Tylną ścianę brzucha.

Funkcje ścian brzucha:
- Utrzymanie bezpiecznego, elastycznego „opakowania” dla wnętrzności brzucha,
- Ochrona narządów wewnętrznych jamy brzusznej przed urazami zewnętrznymi,
- Utrzymanie narządów wewnętrznych w stałym, anatomicznym położeniu,
- Wspomaganie oddychania, (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK470334/)
- Stabilizacja kręgosłupa (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2957802/) (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3157598/)
Przednia ściana brzucha.
To, co widzimy wszyscy i potocznie nazywamy brzuchem to przednia ściana i zbudowana jest z mięśnia prostego brzucha, który rozpościera się po obu stronach pępka (prosty brzucha prawy i lewy) oraz niewielkiego mięśnia piramidowego. Mięsień prosty przyczepia się do żeber (5-7) i wyrostka mieczykowatego. Kończy się natomiast na kości łonowej i spojeniu łonowym. Jego głównym zadaniem jest zgięcie tułowia do przodu, obniżenie żeber i unoszenie miednicy.
Boczna ściana brzucha.
Boczna strona brzucha zawiera 3 warstwy mięśni:
- Skośny brzucha zewnętrzny,
- Skośny brzucha wewnętrzny,
- Poprzeczny brzucha.
Mięsień skośny brzucha zewnętrzny przyczepia się do żeber (5-7) i do kości biodrowej, biegną od tyłu do przodu tworząc na końcu rozcięgno przyczepiające się do kresy białej, tworząc także więzadło pachwinowe. Mięsień zgina kręgosłup do boku, skręca tułów w stronę przeciwną. Kurcząc się obustronnie zgina tułów do przodu, a także pomaga przy oddychaniu.
Mięsień skośny brzucha wewnętrzny biegnie od powięzi piersiowo- lędźwiowej (pleców!) i więzadła pachwinowego i biegnie ku górze przyczepiając się do żeber (10-12). Zgina kręgosłup w bok i skręca tułów w tą samą stronę.
Mięsień poprzeczny brzucha przyczepia się do żeber (7-12), grzebienia biodrowego i więzadła pachwinowego i biegnie do rozcięgna półksiężycowatego.
Tylna ściana brzucha
zbudowana jest z mięśni czworobocznego lędźwi i lędźwiowego.
Mięsień czworoboczny lędźwi rozpoczyna się na kręgach L2-L5 i grzebieniu biodrowym a kończy się na 12 żebrze i kręgach L1-L4. Jego zadaniem jest zginanie tułowia do boku i stabilizacja odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Mięsień lędźwiowy rozpoczyna się na kręgach Th12-L4 i kończy się na kości udowej. Zgina staw biodrowy.
2. Operacja brzucha
Wiesz już, jak zbudowany jest brzuch i jakie ma funkcje, teraz dowiesz się, co dzieje się z brzuchem podczas poszczególnych zabiegów operacyjnych.
- Cesarskie cięcie.
Zanim przejdziemy do samej cesarki i jej efektów należy wspomnieć jaki wpływ ma ciąża i poród na mięśnia brzucha. Podczas ciąży dochodzi do „rozciągnięcia” mięśni budujących ściany brzucha i stają się one cieńsze – dotyczy to głównie mięśnia prostego brzucha. Badanie porównujące te mięśnie u osób z bólem pleców wykazały, że osoby z bólem miały cieńszy mięsień prosty brzucha. Badania porównujące „grubość” mięśni brzucha u kobiet po porodzie pokazało zmiany w morfologi mięśni brzucha (cieńszy mięsień prosty brzucha). Można więc założyć, że ciąża powoduje rozciągnięcie mięśnia prostego , a rozciągnięty prosty brzucha powoduje ból pleców.
Ciąża = zmniejszenie objętości mięśnie prostego brzucha = ból odcinka lędźwiowego ?
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7926552/
Są różne metody wykonania cięcia cesarskiego, przykładowy przebieg tego zabiegu wygląda tak:
- Nacięcie skóry
- Preparowanie warstwy podskórnej
- Rozszerzenie otworu powięziowego
- Wejście do otrzewnej
- Ostre powierzchowne, a następnie tępe wejście do macicy
- Usunięcie łożyska
- Zamknięcie macicy
- Zamknięcie otrzewnej
- Przerwane zamknięcie powięzi
- Szycie skóry
Kobiety po porodzie miały słabsze zginacze tułowia, mniejszą wytrzymałość mięśniową i kontrolę motoryczną do 6 miesięcy po porodzie. Co więcej, kobiety, które urodziły przez cesarskie cięcie, miały jeszcze większe deficyty zginaczy tułowia pod względem męczliwości i stabilności momentu obrotowego niż kobiety, które rodziły drogą pochwową.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6045430/
2. Wycięcie wyrostka robaczkowego (appendektomia).
To zabieg usunięcia wyrostka robaczkowego – zazwyczaj spowodowany ostrym zapaleniem wyrostka. Zabieg wykonuje się poprzez:
- Klasyczne chirurgiczne cięcie – w trakcie tego zabiegu dochodzi do nacięcia mięśni brzucha (skośnego brzucha i poprzecznego brzucha) w celu przedostania się do otrzewnej.
- Laparoskopię. Podczas laparoskopii do jamy brzusznej wprowadza się kaniulę (instrument chirurgiczny wylądem przypominający wąską rurkę). Laparoskop (urządzenie z kamerą na końcu) jest następnie wprowadzany do jamy brzusznej przez tą kaniulę i przekazuje obraz narządów wewnętrznych na ekran monitora. Przez kilka innych kaniul wprowadza się instrumenty chirurgiczne które służą do usunięcia wyrostka robaczkowego. Wyrostek jest usuwany przez małe nacięcie, czasami jedno z nich poszerza się w celu wyjęcia wyrostka. Niekiedy po zabiegu zostawia się dren który jest usuwany przed opuszczeniem szpitala.