Złamania kości przedramienia są jednym z najczęstszych urazów u dzieci. Dzieje się tak z kilku powodów. Zabawy dzieci są energiczne co wiąże się z różnego rodzaju upadkami. Dodatkowo kości dzieci są mniej wytrzymałe niż u dorosłych. Zrozumienie, objawów i późniejszych konsekwencji powinny być szczególnie ważne dla rodziców aby uniknąć późniejszych negatywnych konsekwencji.
Przyczyny złamań kości przedramienia u dzieci mogą być różnorodne. Najczęściej występującą przyczyną jest upadek na wyciągniętą rękę, na przykład podczas jazdy na rowerze, uprawiania sportu lub biegania. Inne przyczyny złamań to wypadki samochodowe, upadki z wysokości oraz urazy sportowe.
Do objawów złamania przedramienia zaliczamy:
- Silny ból, który nasila się przy próbie ruchu ręką,
- Może występować obrzęk, lub zniekształcenia ręki,
- Czasami podczas upadku da się usłyszeć trzask łamanych kości.
Leczenie złamania kości przedramienia u dzieci zależy od rodzaju złamania i stopnia uszkodzenia. W niektórych przypadkach, gdy złamanie jest stabilne i nie przemieszcza się, lekarz może zalecić noszenie gipsu przez okres od czterech do sześciu tygodni. Gips pomaga w stabilizacji kości, umożliwiając im zrośnięcie się w odpowiedniej pozycji.
W niektórych przypadkach złamanie może wymagać interwencji chirurga ortopedy. Dotyczy to przede wszystkim złamań, które są skomplikowane, przemieszczone lub powodują uszkodzenie tkanek miękkich. Chirurg może zastosować stabilizację wewnętrzną, np. poprzez umieszczenie śrub czy płytek wokół złamanej kości, aby zapewnić jej właściwe zrośnięcie się.
Po okresie unieruchomienia następuje okres rehabilitacji. Gips, ograniczenia ruchomości stawów, oraz brak aktywności tkanek miękkich ma swoje konsekwencje. Bark jest osłabiony, staw łokciowy przykurczony, a mięśnie nadgarstka słabe.
Przykładowy obraz dziecka po 4 tygodniach unieruchomienia przedramienia.
- Bark prawy jest osłabiony i obniżony, łopatka nie pracuje prawidłowo i nie jest dobrze stabilizowana na klatce piersiowej.
- Łokieć jest przykurczony – ręka nie zgina się w pełnym zakresie, brakuje także wyprostu.
- Nadgarstek jest słaby i ma ograniczone ruchy zgięcia, wyprostu, oraz często supinacji – ten ruch często kompensowany jest przez resztę ciała.
